Rodzajów psychoterapii jest naprawdę wiele, a wybór odpowiedniej metody jest uzależniony tylko od problemów pacjenta. To właśnie do nich jak i do osobowości osoby udającej się do psychologa zależy dobór odpowiedniej metody pracy. Mimo, że korzystając z pomocy psychologa lub psychoanalityka nie ma konieczności zaznajamiania się z rodzajami psychoterapii, warto orientować się w głównych nurtach.

Psychoanaliza – czym jest?

Psychoanaliza jest metodą poznania oraz leczenia człowieka, która została zapoczątkowana przez Zygmunta Freuda. Dzięki zastosowaniu psychoanalizy możliwe jest poznanie występujących konfliktów wewnętrznych, motywacji, co umożliwia zmodyfikowanie mechanizmów obronnych oraz integracji różnych odrębnie działających dotychczas części psychiki.

Psychoanaliza skupiła się na podziale ludzkiej psyche na świadomość, przedświadomość oraz nieświadomość, które zostały powiązane z obecnością ego, superego i id. Psychoanaliza zazwyczaj podejmowana jest przy osobach zmagających się z traumatycznymi przeżyciami, które bardzo często są powodem istnienia objawów nerwicowych.

Sesje psychoanalizy są bardzo głębokie i poruszają wiele pytań. Zazwyczaj odbywają się dość często ok. 4-5 razy w tygodniu i trwają ok.45 minut.

Terapia poznawcza

Terapia poznawcza została opracowana w latach 60 XX wieku na Uniwersytecie w Pensylwanii. Jej głównym założeniem jest to, że zniekształcone lub źle uformowane myślenie zmienia nastrój oraz zachowanie człowieka. Zmiana myślenia oraz umiejętność postawienia realistycznej oceny umożliwiają utrzymanie pozytywnego myślenia i lepszego samopoczucia.

Terapia poznawcza najlepiej sprawdza się przy leczeniu takich zaburzeń jak depresja, stany lękowe, nadużywanie substancji psychoaktywnych czy zaburzenia odżywiania. Ten rodzaj psychoterapii jest skierowany do pacjentów w różnym wieku, również wskazana jest podczas pracy z dziećmi. Ilość wizyt jest uzależniona od sytuacji i potrzeb indywidualnego pacjenta. Zazwyczaj początkowe spotkania odbywają się częściej natomiast w trakcie leczenia są one ustalane w coraz większych odstępach czasu.

Terapia behawioralna

Terapia behawioralna skupia się na zachowaniu człowieka oraz jego naturalnych reakcjach. Psycholog prowadzący spotkania nie kładzie nacisku na przeżycia wewnętrzne lecz na zachowania danej osoby. Wizyta u psychologa może zostać porównania ze swoistego rodzaju treningiem, dzięki której osoba zmagająca się z problemami może diametralnie zmienić swoje dotychczasowe reakcje.

Terapię tą stosuje się bardzo często u osób z nerwicą, napadami lękowymi, depresją, bulimią czy nerwicą natręctw. Psycholog prowadzący spotkania skupia się na teraźniejszości, a nie na przeszłości podczas prowadzenia relacji, a osobie zmagającej się z problemami zapewnia wsparcie, motywację oraz doradztwo – pełni funkcję zarówno aktywną jak i dyrektywną. Indywidualna terapia behawioralna jest przeważnie przeprowadzona w kilku lub kilkunastu spotkaniach, które trwają od 30 do 60 minut.

Terapia humanistyczna

Terapia humanistyczna została najintensywniej stosowana w leczeniu osób wstrząśniętych II wojną światową, podczas której wartości takie jak człowieczeństwo straciły swoją wartość. Terapia humanistyczna zakłada, że powstające zaburzenia są wynikiem braku umiejętności rozpoznawania własnych potrzeb oraz uczuć. Problemów w tej kwestii terapia humanistyczna doszukuje się w przeszłości.

Spotkania z psychologiem skupiają się na rozpoznawaniu i nauce empatii i wyrażania własnych, prawdziwych uczuć. Regularne spotkania sprawiają, że osoba cierpiąca na zaburzenia potrafi dostrzegać nieprawidłowości występujące w myśleniu i działaniu. Z każdą kolejną sesją klient jest w stanie w coraz większym stopniu przezwyciężać trudności i swoje ograniczenia. Sesje z psychologiem nie odbywają się często, zazwyczaj są ograniczane do jednego dłuższego spotkania w tygodniu.