Czy próba tężyczkowa jest bolesna?

próba tężyczkowa

Próba tężyczkowa jest badaniem elektromiograficznym wykonywanym u pacjentów skarżących się na uporczywe skurcze i mrowienie kończyn, a czasem również bezsenność i chroniczne uczucie niepokoju.

Choć jego przeprowadzenie wiąże się z niepokojąco brzmiącą elektrodą igłową, zupełnie nie trzeba się go obawiać. Z tego krótkiego artykułu dowiesz się, jak wygląda próba tężyczkowa a także, czym jest sama tężyczka i dlaczego nie warto ignorować jej objawów.

Co to jest tężyczka i jak się objawia?

Tężyczka to choroba, której statystycznie doświadczają najczęściej kobiety oraz ludzie młodzi i aktywni zawodowo. Wiąże się ona z niedoborami wapnia, magnezu i potasu, czyli związków odpowiedzialnych za prawidłowe przesyłanie, pobudzanie i hamowanie impulsów nerwowych oraz impulsów pomiędzy nerwami a mięśniami. Brak równowagi wymienionych elektrolitów będzie wiązał się z następującymi objawami:

  • Zwiększona wrażliwość nerwowo-mięśniowa;
  • Uporczywe napadowe skurcze nóg, rąk, krtani i mięśni twarzy;
  • Charakterystyczny skurcz w kształcie tzw. ręki położnika, kiedy to palce mały i serdeczny dłoni zostają zgięte we wszystkich swoich stawach a kciuk, palec wskazujący i środkowy utrzymują pozycję sztywno wyprostowanych;
  • Parestezje, czyli uczucie mrowienia w palcach i okolicach ust.

Wymienione powyżej objawy wiążą się głównie z jawną postacią choroby. Tak wyraźne symptomy rozwijają się zazwyczaj u osób, u których hipokalcemia została wywołana operacją usunięcia tarczycy, radioterapią okolic szyi, zapaleniem trzustki albo zespołem upośledzonego wchłaniania wapnia w jelitach.

Istnieje jednak również utajona forma tężyczki, przy której występują zazwyczaj mniej oczywiste skurcze połączone z bezsennością, kołataniem serca oraz bólami w klatce piersiowej i jamie brzusznej. Tężyczka utajona ma często psychologiczne podłoże lękowe i bywa wzmagana przez zasadowicę oddechową, czyli stany hiperwentylacji prowadzące do nadmiarowego wzrostu odczynu pH krwi pacjenta.

Na czym polega próba tężyczkowa?

Próba tężyczkowa przebiega według następującego schematu:

  • Lekarz umieszcza na ramieniu pacjenta opaskę elastyczną, która będzie miała zadanie chwilowo ograniczyć przepływ krwi w jego ręce. Na nadgarstku pacjenta powinna znaleźć się opaska uziemiająca;
  • Pomiędzy palec wskazujący a kciuk zostaje wprowadzona elektroda igłowa. Pacjent poczuje jedynie delikatne ukłucie;
  • Lekarz odczekuje około 10 minut i zdejmuje z ramienia pacjenta niepotrzebną już opaskę uciskową;
  • W miarę, jak krew z powrotem napływa do ręki badanego, elektroda igłowa dokonuje elektromiograficznych pomiarów potencjału energetycznego. Interpretacja zebranych przez nią wyników pomoże lekarzowi orzec, czy pacjent rzeczywiście cierpi na podejrzewaną formę tężyczki;
  • Podczas ostatnich dwóch minut lekarz może poprosić pacjenta o wykonywanie głębokich wdechów i wydechów.

Jak widzisz, próba tężyczkowa nie powinna zająć dłużej niż kwadrans. Nie musisz specjalnie się do niej przygotowywać, lekarza zalecają jedynie, by na cztery dni przed planowanym badaniem przerwać przyjmowanie suplementów zawierających wapń, magnez i potas.

Pamiętaj, by poinformować lekarza o ewentualnych operacjach okolic kończyny górnej, które przeszedłeś. Wybierając się do przychodni, nie ubieraj odzieży ani biżuterii, które mogłyby utrudnić przeprowadzenie badania elekromiograficznego.

tężyczkowa próba

Próba tężyczkowa – czy będzie bolało?

Jak pewnie udało Ci się zauważyć na podstawie powyższego opisu badania, w próbie tężyczkowej nie ma miejsca na ból. Jedyne nieprzyjemności, jakich może doświadczyć pacjent, to mrowienie i chwilowy brak czucia w ścierpniętej od opaski elastycznej ręce oraz ewentualnie zawroty głowy związane z wykonywaniem głębokich wdechów. Próba tężyczkowa nie boli i nie trwa długo a pomaga zdiagnozować jedną z najbardziej uciążliwych na co dzień chorób XXI wieku.

Warto przypomnieć również o tym, że leczenie tężyczki wcale nie jest takie trudne i kosztowne. Opiera się przede wszystkim na suplementacji wapnia, magnezu, potasu oraz witamin D i B6. Dla dużej części pacjentów może wiązać się z niewielką zmianą diety i uzupełnieniem jej o produkty mleczne, ryby, czekoladę, fasolę, brokuły i orzechy.

W niektórych przypadkach tężyczki utajonej konieczna będzie psychoterapia, ponieważ nasz umysł i ciała grają do jednej bramki, zwłaszcza jeśli chodzi o schorzenia układu nerwowego. Jak widzisz, próba tężyczkowa może stanowić Twój pierwszy krok do odzyskania komfortu we własnej skórze.