Na początku odczuwalne jest swego rodzaju drętwienie ręki, zwłaszcza kciuk, palca wskazującego i środkowego, a częściowo także palca serdecznego.

Następnie, stopniowo, oprócz pieczenia i mrowienia, może dojść do utraty czucia w palcach, uczucia osłabienia ręki i trudności w chwytaniu przedmiotów.

Są to objawy zespołu cieśni nadgarstka, bardzo częstego schorzenia u osób, które na co dzień pracują przed komputerem. Dolegliwość ta jest również bardzo powszechna wśród przyszłych matek: szacuje się, że co czwarta ciężarna cierpi z tego powodu. Dlaczego?

Dlaczego właśnie w ciąży?

Źródłem dolegliwości jest ucisk i zapalenie nerwu pośrodkowego, który przechodzi przez kanał nadgarstka, a więc dość wąską przestrzeń ograniczoną przez nieelastyczne struktury: kości nadgarstka i więzadło poprzeczne nadgarstka. Zmiany hormonalne typowe, które zachodzą w ciąży prowadzą m.in. na zwiększonym zatrzymywaniu płynów, co powoduje, że tkanki, w tym również tkanki nadgarstka, mają tendencję do obrzęku, co zmniejsza przestrzeń dostępną dla krążenia nerwu pośrodkowego.

Także wzrost wagi przyszłej matki pociąga za sobą większe prawdopodobieństwo wystąpienia tego zespołu, kiedy to występuje większy ucisk nerwu.

Nie bez znaczenia są również predyspozycje fizjologiczne: na zespół cieśni częściej cierpią kobiety o małych nadgarstkach.

Badanie EMG

Badaniem, które pozwala na pewne zdiagnozowanie zespołu cieśni nadgarstka jest elektromiografia. EMG nie ma szczególnych przeciwwskazań w czasie ciąży i pozwala na sprawdzenie wszelkich zmian w przekazywaniu bodźców nerwowych w mięśniu. Do danych kończyn przykłada się małe elektrody igłowe, przez które przechodzą wyładowania elektryczne o niskiej intensywności.

Co może pomóc?

W celu zmniejszenia bólu można zastosować następujące sposoby:

• kobietom ciężarnym nie zaleca się leczenia farmakologicznego, jako że niektóre leki, takie jak leki przeciwzapalne i kortyzon, mogą zakłócać rozwój i zdrowie płodu, zwłaszcza we wczesnej ciąży;
• można przyjmować leki antyoksydacyjne (np. witaminy z grupy B), które przeciwdziałając wolnym rodnikom, chronią błony komórek nerwowych, poprawiając przewodzenie bodźców nerwowych;
• zalecana jest krioterapia, którą przyszła mama może stosować poprzez robienie okładów z lodu na zdrętwiałą część ciała, w cyklach 20-minutowych;
• w celu zmniejszenia obrzęku kończyn górnych przydatny może być masaż w celu drenażu limfatycznego;
• ważne jest, aby jak najdłużej utrzymać nadgarstek w spoczynku;
• wskazane jest również noszenie ortezy na nadgarstku, szczególnie w nocy: w ten sposób nadgarstek jest zablokowany na kilka godzin, a ręka nie jest obciążona;
• jeśli pracujemy przy komputerze, warto ustawić krzesło w taki sposób, aby nie musieć zginać nadgarstków podczas pisania. Należy trzymać przedramiona na biurku i używać ergonomicznej podkładki pod mysz z podpórką pod nadgarstki.

Co się zmienia po porodzie

Po urodzeniu dziecka, sytuacja zmienia się w zależności od postaci patologii (łagodna, średnia, ostra) i czasu wystąpienia. W większości przypadków dyskomfort zmniejsza się i znika całkowicie w krótkim czasie. W innych przypadkach niestety utrzymuje się, a nawet nasila, ponieważ trzymanie dziecka na rękach zwiększa ucisk nerwu. W takiej sytuacji warto udać się do specjalisty.

Kiedy należy zgłosić się do specjalisty

Jeśli ból nie ustępuje, warto skorzystać z porady specjalisty. W najcięższych przypadkach drętwienia palców w ciąży konieczna jest interwencja chirurgiczna, która polega na tym, że chirurg ortopeda sięga do więzadła i przecina je przez nadgarstek, aby uwolnić nerw pośrodkowy. Operacja przeprowadzana jest w szpitalu w znieczuleniu miejscowym.